Laatst vroeg een student: “Hoe vind je het dat er bij jou bijna iedere dag mensen over de vloer komen?” Op het moment dat hij dat vroeg was het al half 12 en natuurlijk zag ik er wat vermoeid uit op dat moment. En inderdaad vraag het leven zoals Arjen en ik dat leven een hoop offers. Menselijkerwijs zou je denken dat als je veel geeft, je op een gegeven moment ‘op’ raakt. Maar ik heb niet het idee dat Arjen en ik, of de kinderen door deze gastvrijheid ‘op’ raken…
Vanwege de vele burn-outs in onze maatschappij komt vaak het voorbeeld om de hoek van het zuurstofmasker in het vliegtuig. Zorg goed voor jezelf zodat je voor anderen kan zorgen. En de uitspraak: “durf ‘nee’ te zeggen en geef je grenzen aan” is ook bij iedereen bekend. Toch denk ik dat vaak onze zorg voor onszelf in de weg staat om er te zijn voor anderen. Ook denk ik dat juist in het blijmoedig geven je ontzettend gezegend kan worden.
Lucas 9:23-25 verwoordt ook heel helder: “Wie zijn leven verliest zal het behouden”. Of in spreuken: ‘wie aan armen geeft, lijdt nooit gebrek’ en ‘een gulle gever zal gedijen’. Ik denk dat dit ‘geven’ alle gebieden van leven omvat. Zowel geld als tijd en energie. Wel denk ik dat het motief om vrijgevig te zijn, belangrijk is om op te letten. Blijmoedig en zonder tegenzin of dwang (2 Kor 9:7).
Vandaag vroeg een student of ze deze week op dinsdag en op zaterdag een avond met studenten kan organiseren bij ons thuis. Op maandag en woensdag zijn hier ook studenten over de vloer. Dinsdagmiddag laat ik mijn verstandskies trekken, en Arjen is deze week op reis.
Ik ben God dankbaar dat Hij mij de uitdaging geeft van: Houdt ik de touwtjes in handen en organiseer ik zelf wat ik aankan en wat niet? Of geeft ik het over aan God en vertrouw ik Hem mijn leven, energie en grenzen toe? Het blijft een spannende keus. Maar Ik geniet veel meer van het leven als ik het laatste kies. Een risico neem wat eigenlijk geen risico is. Ik hoef mijzelf niet te beschermen, God beschermt mij, ik kan mezelf niet eens beschermen. Net als de weduwe die haar laatste olie en meel aan Elisa geeft. Ik geloof dat God beter voor mij en onze kinderen kan zorgen dan ik. Door zo te leven, in dankbaarheid, vertrouwen en vrijheid, slaap ik rustig! En wordt ik niet overmand door zorgen. Zo brand ik mijzelf op als offer, zonder op te branden.